خرید پارچه بوریا در تهران

کارخانجات نساجی دو گروه مشتری دارند :

١-تولیدی های پوشاک ( ایرانی یا خارجی )

٢-عمده فروشان پارچه

پارچه فروشان عمده نیز دو دسته مشتری دارند :

الف) کارگاه های تولیدی های پوشاک داخل کشور!

ب) پارچه فروشی های خرده

در این سیستم توزیع پارچه اگر به هر دلیلی پارچه ای مطابق میل مصرف کننده نهایی تولید نشود همگی به نحوی ضرر خواهند کرد ولی تولیدی پوشاک از همه بیشتر!!!

عمده فروش داستان ما که یا جنس را به یک تولیدی یا پارچه فروش می فروشد و یا اینکه نمی فروشد و جنس را به کارخانه مرجوع می دهد. کارخانه هم یا باید بار مرجوعی را بپذیرد یا چک برگشتی عمده فروش را!

البته عمده فروش هم خواه ناخواه متحمل ضرر خواهد شد که حداقل آن هزینه های رفت و برگشت بار است چه از جانب مشتریان خود چه مرجوعی به کارخانه!

در راس این هرم کارخانه تولید کننده پارچه می باشد که اگر به فاکتور های مهم تولید از جمله طرح و نقش و مرغوبیت جنس توجه نکنند و دست به تولید بزنند زنجیره ای از مشکلات برای چندین فعال این حوزه به وجود می آورد.

کوچکتر از آن هستیم که به کارخانجات با تجربه کشور درس بدهیم ولی لا اقل برای جلوگیری از ضرر خود هم که شده، الزاما باید به طراحی پارچه، الیاف مصرفی، تراکم بافت و مواردی از این قبیل توجهی ویژه تر کنند.

پارچه های پیراهنی تولید ایران در اکثر موارد توانسته رضایت مصرف کننده ایرانی را برآورده کند ولی روی سخن بیشتر با تولیدی های پوشاک کشور است تا در این زنجیره کمترین ضرر را متحمل شوند.